مری الن ریچموند

مری الن ریچموند

در سال 1861 در شهر بلویل در ایالت ایلیونز امریکا به دنیا آمد.

او از سن 27 سالگی عمرش را وقف مدرن سازی و حرفه ای سازی مراقبت از کودکان فقیر کرد.

مری ریچموند یک مددکار اجتماعی، یک معلم و یک نظریه پرداز بود که اولین نظریه بیانیه اصول عمل مستقیم مددکاری اجتماعی را صورتبندی کرد.

در سال 1897 یک سخنرانی تاریخی در کنفرانس ملی خیریه ها و اصلاح و تربیت ایراد نمود و طی آن از مدارس خواست که به تربیت مددکاران اجتماعی حرفه ای بپردازند.

او برای ایجاد قانونی برای همسران ترک شده تلاش کرد تا موفق شد سازمان انجمن خیریه های عمومی، دادگاه ویژه اطفال و انجمن خانه های شبانه روزی را تاسیس کند.

ریچموند به ریاست دپارتمان سازمان های خیریه در بنیاد راسل سیج در شهر نیویورک رسید و تا پایان عمر در این سمت باقی ماند.این بنیاد یک سازمان اجتماعی معتبر و با نفوذ بود که از پژوهش های علوم اجتماعی حمایت مالی می کرد.

مشهور ترین کتاب ریچموند، تشخیص اجتماعی در سال 1917 بر اساس سخنرانی هایش و با مطالعات فراوانش در تاریخ، حقوق، منطق، مددکاری اجتماعی پزشکی، روانشناسی و روانپزشکی نوشته شده بود. این کتاب در واقع مدرکی برای حرفه ای بودن مددکاری اجتماعی محسوب می شود.

روش شناسی علمی مددکاری اجتماعی را پایه گذاری کرد.

تقریبا همه در این اتفاق نظر دارند که در مددکاری اجتماعی مدرن پیش از فراهم کردن مراقبت، تشخیص و تحقیق باید انجام شود.این ریچموند بود که به گونه ای نظام مند محتوا و روش شناسی تشخیص را توسعه داد. نخستین اصل او این بود که مراقبت فرد باید درون موقعیتی که فرد در آن قرار دارد مورد توجه قرار بگیرد.او این اصل را تشخیص اجتماعی می نامید.

وی در دومین کتاب مشهورش "مددکاری فردی چیست؟" نظرات گسترده ای در مورد شش وضعیت عمل به تفصیل توضیح داده و معتقد است که در مددکاری فردی باید فاکتورهای روانشناختی لحاظ شود. به عقیده وی در اولین گام باید یک ارتباط باز و صادقانه و بدون تکلیف های آزارنده با مددجویان برقرار کرد. تقویت مقاومت در مددجویان یکی از اجزای ذاتی این رویکرد است.

خواسته مری ریچموند برای آنکه مددجویان خود را درگیر حل مسائلشان بشوند حتی اکنون و پس از یک قرن هنوز الهام بخش کار مددکاران اجتماعی است.

او با دستورالعمل های وسیع وچند بعدی خود در مورد نحوه جمع آوری اطلاعات، روش شناسی مصاحبه، برقراری تماس و انجام مکالمه جایگاه حرفه ای نیرومندی برای مددکاری فردی فراهم آورد.

سرانجام وی در سال 1929 در گذشت.

منبع: کتاب مروری بر زندگی بزرگان مددکاری اجتماعی